Bölüm 01, Kuveyt
28 Haziran 2024 – Cuma
Evet, yeni bir yolculuk, yeni bir hikâye başlıyor bizim için. Bu hikâye evden Kadıköy’e otobüs, oradan da Sabiha Gökçen metrosu ile start alıyor. Bu sefer gezimiz dört ayaklı. Gerçi asıl iki ayak ama aktarmalarda uğrayacağımız Kuveyt ve Umman’da acaba ne var diye birer gece kalıp dolaşacağız. Asıl hedef Nepal, Katmandu ve Hindistan, Mumbai. İlk durak Kuveyt. Ekip aynı. Ayçin, Gülten, Hamit, Uras ve ben. Uçak 22:25’te. Biraz erken gelip, havalimanında tüm noktalardan problemsiz geçiyoruz. İçimizde buruk bir sevinç var bu kez. Yurtdışı çıkış haracını 150 TL den aldık. Bir süredir medyada 1500 veya 3000 TL olacağı söylentileri dolaşıyor zira. Sevgili devletimizin ne kazığı ama. Artık her şeyde olduğu gibi buna da neyse deyip geçiyoruz.
Neyse, uçak iki saat rötar ile kalkıyor. Bu iki saat bizi epey etkiliyor. Bir golü de Kuveyt kapı vizesinden yiyoruz. 2 saatte o sürüyor. Bu arada havaalanından çıkmadan ne olur ne olmaz diye para bozduruyoruz. Burası da epey yavaş. Pasaport ve vizenin ikişer nüsha fotokopileri çekiliyor, ayrıca iki ayrı belge imzalatıyorlar. Tabi bunlar 15, 20 dakika sürüyor. 50 $ veriyorum karşılığında 15 Dinar alıyorum. Paraları epey değerli, 1 $ = 0.30 Dinar.
Gece 1’de varacağımızı umduğumuz otele vardığımızda hava aydınlanmış olacak. Havaalanından çıkıyoruz, Allahtan bu kadar geç olmasına rağmen otelin havaalanından bizi almaya gelecek servisi (biraz sinirlenmesine rağmen) bizi beklemiş. Her şeyi halledip otele vardığımızda saat sabah 5:30 oluyor.
Hemen kayıtları yapıp, 9:30’da,kahvaltı bitmeden buluşmak üzere sözleşip yatmaya odalara gidiyoruz. Sabah olmasına rağmen hava 34 derece, öğle saatlerini merak ediyorum. Bir önceki gece de tam uyuyamamıştık. Bu gecenin yorgunluğu da eklenince telefon alarmı çalana kadar baygın gibi uyuyoruz. Neyse ki odalar epey serin. Deliksiz uykunun ardından kahvaltı için lobiye iniyoruz. Zengin bir açık büfe kahvaltısı var. Karnımızı doyurup çıkacağız. Kahvaltıdan sonra iki dinara bir taksi ile anlaşarak eski pazarın olduğu meydana gidiyoruz. Bu gezide beş kişi olduğumuzdan zar zor da olsa bir taksiye sığabiliyoruz. Hava 46 derece ama kuru. Çok terletmiyor. Hafif rüzgâr esiyor ve sanki sana dönük birkaç saç kurutma makinası ile yürüyorsun hissi veriyor. Güneşli yerler değil ama gölge ve kapalı yerler nispeten dayanılır. Eski pazarda biraz dolaşıyoruz.
Burada da çok açacak bulamıyorum. Dükkânın birinde bir tane bulup alıyorum neyse ki. Buna da şükür. Buralarda en çok satılan şey koku, parfüm. Ondan sonrada kuyumcular ve sonrasında da yiyecek satanlar geliyor. Güneşe rağmen biraz sokaklarda dolanıp eski camileri, gökdelenleri, cadde ve sokakları fotoğraflıyoruz.
Yorulup bir kafede birer Türk kahvesi içiyoruz. Sağ olsun yöneticilerimiz memlekette hayatı epey pahalandırdıkları için bir kahveye verdiğimiz 100 TL bize tuhaf gelmiyor. Kahve sonrası yine bir taksiye atlayıp otele geri dönüyoruz. Bir, iki saat dinlenip havaalanına doğru yola çıkacağız.
Uçağımız 18:15’te. Dinlendikten sonra tekrar lobide buluşuyoruz. Otel yine büyük bir minibüsle havaalanına bırakıyor bizi. Bu sefer beklediğimiz standart kuyruklar dışında her hangi bir problem olmadan check-in ve pasaport kontrolünden geçip bekleme alanına geliyoruz. Sanırım uçak zamanında kalkacak.
Bugün 9549 adım atmışız.
Kuveyt paraları. Değerli olunca ancak bu kadarını saklamak için alabildik. 😊
Bize Ulaşın