Hayat acı tatlı sürprizlerle dolu. Ne var ki 2020’nin ilk aylarında kimse COVID-19’un tüm dünyayı etkileyeceğini tahmin edemezdi. Pandemilerin gündemimize gireceğini söyleyenler vardı ama tehlikenin bu kadar yakın olabileceğini öngöremedik sanırım.
Virüs İtalya’da meşhur Venedik Festivali’nin son iki gününü iptal ettirdiğinde ben de bir grup fotoğrafçı arkadaşımla beraber Venedik’teydim. Venedik’e birçok kez gitmiş ama festival dönemine hiç denk gelememiştim. Fotoğrafçı arkadaşlarım her yıl festivale gittikleri için deneyimliydiler. Üstelik festivale katılım gösterenleri tanıyor, daha gitmeden hangi kostümleri giyeceklerini bile biliyorlardı.
Festival dünyanın dört bir yanından fotoğraf meraklılarının ilgisini çeken bir etkinlik. Herkes ışıkları, lensleri ve makineleriyle sabahın ilk ışıklarında sokaklara çıkıyor, önceden sözleştikleri katılımcılarla kâh kanal kıyısında kâh köprü başlarında buluşuyor. Gece karardıktan sonra bile devam eden fotoğraf çekiminde, kimin kim olduğunu bilemediğiniz katılımcılar model olarak poz vermekten hiç yorgun düşmüyor. Fotoğrafçılar, insanı zaman tünelinde geriye götüren bu ilginç atmosferden eli boş dönmüyor.
Veba salgınında kullanılan maskeler
Venedik’teyken Çin’de yayılan virüs haberleri kulağımıza çalınmıştı. Virüs İtalya’da da patlak verdi, virüsten kaynaklı ölüm haberlerinin ardından durumun ciddiyetini herkes kavradı. Venedik’te 14. yüzyılda yaşanan veba salgınında kullanılan maskeler, festivalde sıklıkla karşımıza çıkmıştı. Bir foto muhabiri olarak fotoğrafçı arkadaşlarımla birlikte yüzlerce yıl önce yaşanmış bir pandeminin izlerini sürerken, pandeminin kucağına düşmüştük. Veba salgınından 7 yüzyıl sonra yaşanacak bir pandeminin tüm dünyaya maske taktıracağını kim bilebilirdi ki?
Festivalden dönüşümden bir ay kadar sonra da değişim programıyla eğitiminin bir yılını Şili’de geçirmekte olan kızım da evine döndü. Karantina sürecini hasta olmadan geçirdik ama artık sokaktaki hayat bildiğimiz hayat değildi.
Aylarca evde kaldık, kilo aldık, bol bol zoom yaptık. Boş caddeler, sokaklarda yaşayan dostlarımıza kaldı. Bu kadar zaman evde kalınca ofisten getirdiğim dialarımla ilgilenecek fırsatım da oldu. 70’li yıllara ait siyah-beyaz fotoğraflarımı unutmuştum. Her bir dosyayı açıp taradığımda İstanbul’un geçmişine ait kareler, sağ-sol çatışmalarının üniversitelerde yansıması, 1 Mayıs’ta çektiğim ve uzun süredir kayıp olduğunu düşündüğüm fotoğraflar çıktı karşıma. Fotoğraflardaki insan kalabalıklarını görünce yakın geçmişte yaşanmış sosyal olayları değil de koronanın hayatımızda değiştirdiklerini düşündüm ister istemez.
Virüse tüm dünya alıştı. Öyle ki artık gündemin ilk maddesi bile değil. Ülkemiz her zamanki çılgın gündemine sarıldı. Tüm dünyada baş göstermiş ortak bir felaket bile insanları aklı selimde birleştirmeye yetmedi.
Bize Ulaşın